Lara Kinds, an alumni of IA- Sint Lucas Ghent, writes for iamatters about her experience after school as an intern in Berlin. Read about what motivated her, how she went abroad and see her wonderful designs at Llot llov Studio!
After my last design jury at the Sint-Lucas School of Arts in Ghent, I couldn’t wait to start designing on my own. In terms of conceptual thinking, the school had learned me a lot and I noticed I learned to deal with information, articles, books otherwise and my view on art and architecture had taken a different turn. I wanted to break free out of the –sometimes- forced structure of the academy and make a difference in the world of design and architecture.
The months of summer holiday didn’t bring me the perspectives I had hoped for and I experienced that designing without structure was not an easy task to start with. I did occupy myself with graphic design, I wrote and illustrated a children’s book about an architectural issue, but my story didn’t bring any solutions. I had always regretted not going on a study abroad, and out of a desire to experience a new city, I decided to engage in an internship abroad. On one of the school trips of Sint-Lucas we had visited Berlin. Even if it was only for a few days, the city left a great impression on me. The vastness of the squares, the undefined places as a surplus of the fall of the wall. A thriving city filled with possibilities, a city of music and history. I applied to several studios and offices, without any response. Finally I ended up in ‘Llot llov,’ a small multidisciplinary design studio, ran by four young people with a great love for design and travel, in the centre of East-Berlin.
The organisation went terribly chaotic; after a few years of hard work they succeeded in selling their designs internationally. They handled their own administration so every time an order was shipped incorrectly or a buyer didn’t pay in time, all the design work was put on hold. The advantage was that the other two interns and myself had plenty of time and freedom to handle the designs. For my first project, I made a lamp that would come in Gallery S. Bensimon in Paris during the design week ‘Maison et Objet’. It would look formally as a design they made before but the lamp needed to be wielded in another way. The lamp consisted out of three conical shapes made out of rattan and polyester yarn that wove the shapes to one whole, whereby the light would shine trough the connection holes and provide a poetic light on the wall. We wove day and night in shifts with the entire team until it was finally and tight in time ready to transport to Paris. There was a very nice atmosphere in the studio during the six months I was there. We cooked and ate together every working day and when the weather was nice, we went out for lunch to an Italian place that wasn’t bigger than a small living room and that served the best gnocchi I ever had. The chaos in the studio didn’t decrease, but it became easier to get used to it and work on another rhythm. I designed a backpack that was made to steel copper on a faster and easier way, based on an article that appeared in de:BUG – a Berlin based street style magazine- about capitalism and how it could be stopped by taking things out of the society.
On the occasion of the Maastricht fashion week, I designed an outfit that could only consist of material that was available within the studio and that should show the internal structure of the office. I also designed an all leather store in Munich, a project that theoretically had the closest resemblance to my studies, but I felt an equally large affinity with the other projects. Afterwards I wondered if it would have been better if I searched harder to work in a ‘real’ architecture office where I would have learned more, to return to Belgium with more architectural knowledge. But what I learned and made at Llot llov was –I notice now- no less valuable. Afters six months In Berlin I returned to Ghent, hungry for more. Away from a fantastic city, a city that never sleeps, where I made friends for life and where I will certainly be again in the future.
http://larakinds.wordpress.com
www.llotllov.de
Lara Kinds, alumni van IA- Sint Lucas Gent, schrijft voor iamatters over haar ervaring na haar masterproef als stagiaire in Berlijn. Lees haar motivaties om naar het buitenland te gaan, hoe zij daar werkte en zie haar mooie ontwerpen bij Llot llov Studio!
Na mijn laatste jury op Sint-Lucas in Gent, kon ik niet wachten om zelf te beginnen ontwerpen. Op vlak van conceptueel nadenken had de school me veel bijgeleerd en had ik anders leren omgaan met informatie, teksten en mijn kijk op kunst en architectuur had een andere wending genomen. Ik wou weg uit de structuur die de school me soms had opgedrongen en zelf iets betekenen in de wereld van ontwerp en architectuur.
De maanden vakantie die erop volgden, brachten me niet de uitkomsten en inzichten die ik had gehoopt te krijgen en ik merkte dat het niet eenvoudig was zonder een bepaalde structuur uit het niets een ontwerp op te starten. Wel was had ik me beziggehouden met grafisch ontwerp, ik schreef en illustreerde onder andere een kinderboek dat gerelateerd was aan een architecturale problematiek, maar het frustreerde me dat het probleem daarmee niet in het minste opgelost raakte.
Vanuit een klein gevoel van spijt dat ik al een tijdje had omdat ik niet via Erasmus in het buitenland had gestudeerd en de honger naar een nieuwe stad en een nieuwe ervaring, besloot ik te kijken voor een stage in het buitenland. Op een van de schoolreizen van Sint-Lucas waren we naar Berlijn gegaan, enkele dagen maar, maar de stad had een enorme indruk op me achtergelaten. De wijdsheid van de pleinen, de onbestemdheid van de vele open plaatsen waarmee sinds de val van de muur niks mee was gedaan. Een bloeiende stad vol mogelijkheden, jonge mensen en een grote muziekcultuur. Ik schreef verschillende bureaus aan, maar kreeg lange tijd geen antwoord. Uiteindelijk kwam ik bij Llot llov terecht, een kleine multidisciplinaire ontwerpstudio, geleid door vier jonge mensen met een grote liefde voor reizen en design, in het centrum van Oost-Berlijn.
Het was er vreselijk chaotisch; ze waren er na enkele jaren hard werk in geslaagd hun ontwerpen te verkopen in het buitenland en namen alle administratie die daarmee gepaard ging op zich. Dat maakte soms dat nieuwe ontwerpen en opdrachten vaak bleven liggen omdat er problemen rond transport of foutgeleverde bestellingen moesten opgelost worden. Het voordeel daarvan was dat ik en de twee andere stagairs die er op dat moment werkten volledige carte blanche kregen omtrent de projecten die binnenkwamen. Mijn eerste opdracht bestond erin een lamp te ontwerpen die in Gallery S. Bensimon in Parijs zou staan tijdens de designbeurs Maison et Objet. Het zou vormelijk lijken op een lamp die ze eerder hadden gemaakt, maar hij moest op een andere manier gehanteerd kunnen worden. De lamp bestond uit drie conische vormen die uit rattan vervaardigd waren en met een polyester koord aan en door elkaar geweven werden, waardoor het licht door de spleten van de overlappingen zou komen en een poetisch lichtspel op de muur zou geven. Dag en nacht weefden we samen met het hele team tot hij net op tijd naar Parijs getransporteerd kon worden. Er hing een hele aangename sfeer in de studio gedurende de zes maanden dat ik er stage volgde. We kookten en aten ‘s middags samen en bij mooi weer gingen we uit eten en maakten we er een hele middag van. De chaos in de studio werd er niet minder op, maar na een tijdje was het makkelijker ermee om te gaan en op een aangepaste manier te leren werken. Ik ontwierp een rugzak die diende als een ‘tool’ om koper te stelen, op een ongeziene en snelle manier. Die opdracht kwam er naar aanleiding van een Berlijns muziekmagazine dat een artikel had gepubliceerd over kapitalisme en hoe dit kon worden tegengegaan.
Naar aanleiding van de modeweek in Maastricht maakte ik een outfit die enkel mocht bestaan uit material dat in de studio voorhanden was en moest gaan over de manier hoe de studio intern in elkaar zit. Ik ontwierp ook een lederwinkel in Munchen, een opdracht die theoretisch het dichtst aanleunde bij wat ik gestudeerd had, maar ik voelde een even grote affiniteit met alle andere opdrachten. Ik heb me achteraf afgevraagd of ik niet beter stage had gelopen in een echt architectenbureau, waar ik meer geleerd zou hebben om erna in België hetzelfde te doen, maar wat ik maakte en leerde bij Llot llov was, merk ik nu, zeker niet minder waardevol. Na zes maand Berlijn keerde ik met honger naar meer terug naar Gent. Weg uit een fantastische stad, waar op elke hoek iets te beleven valt, waar ik vrienden voor het leven maakte en waar ik zeker binnenkort opnieuw zal belanden.
http://larakinds.wordpress.com
www.llotllov.de